In deze serie ga ik in gesprek over thema’s rondom liefde, non-monogamie en open relaties. Om ervaringen en verhalen te verzamelen. Elk individu en relatie heeft zijn eigen kracht in relatie tot het aangaan en onderhouden van relaties, en die wil ik onderzoeken. In dit gesprek zijn de echte namen vervangen door fictieve namen om zo de privacy te waarborgen.
Saar, Ryan en Micha ontmoette ik op een vrijdagmiddag bij Saar thuis. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt toen ik via een gemeenschappelijke vriend hoorde dat zij veel werken met check-ins in hun onderlinge werkrelatie en liefdesrelatie.
Eerst een korte introductie. Wat is een check-in?
Een check-in is een momentje dat iedereen die aanwezig is iets kan delen zonder dat er direct op gereageerd wordt. Dit kan zowel in twee/drietallen als in een grotere groep.
Één variant is dat iedereen kort deelt hoe die zich voelt en erbij zit. Een check-in kan je op verschillende manieren inzetten. Bij het meeten van vrienden/familie gebeurt dit vaak eigenlijk al redelijk automatisch… behalve… dat er dan meestal niet echt eerlijk gereageerd wordt op de vraag: ‘hoe gaat het met je ‘. Herkenbaar ;)? Soort van dit, maar dan bewust ingezet. Een ander voorbeeld is als je met een partner naar een evenement gaat, dat je af en toe bij elkaar incheckt of alles ok is.
Bij het openen van een deelcirkel of workshop, wordt een check-in vaak ingezet als tool om een veilige basis te creëren. Het helpt om te gronden door letterlijk jezelf even te voelen.
Een tweede vorm is dat ieder persoon een dedicated tijd krijgt om alle gedachten en gevoelens die opkomen uit te spreken. Deze variant wordt ook wel een inquiry genoemd. Het is een tool die o.a. bij tantra en authentic relating wordt ingezet. Deze variant is over het algemeen kwetsbaarder omdat hier gedachten en gevoelens de ruimte krijgen die normaal wat meer in het onbewuste aanwezig zijn. Het is een pratice die uitnodigt je innerlijke belevingswereld te onderzoeken. Door bewust bij je gevoel en gedachten stil te staan, kan je echtere verbindingen aangaan met jezelf en andere.
Open talks. Het gesprek:
Wanneer ben je voor het eerst in aanraking gekomen met de kracht van check-ins?
Ryan: “Wat werkt in ons organisme, het systeem dat we zijn, dat zijn absoluut de checkins. Ik ben er 5 jaar geleden via Tantra mee in aanraking gekomen. Via CvT (centrum voor Tantra) introductie en uiteindelijk jaartraining gedaan. Daar zijn uiteindelijk gewoon veel vrienden. Tantra wordt gewoon je leven. Ik hoef geen contact meer zonder check-ins. Als ik met mijn ouders of familie een meeting heb, dan check ik bij voorkeur ook even in. ‘Waar, waar ben je zonder script?’”
Micha: “Via Ryan eigenlijk. Op een moment ging ik mee met Ryan naar zijn mannengroepen waarin er altijd werd ingecheckt. Dat is twee jaar geleden denk ik ongeveer. Dit is voor mij wel de eerste situatie waarin we het ook bewust toepassen, het inchecken met zijn 3en.”
Bij een werkproject in het verleden deden we het inchecken al heel vaak. Dat was eigenlijk altijd Ryans voorstel om dat te gaan doen. Ik merkte dat ik het prettig vond om binnen dat harde werken een soort van rustmoment te vinden waarin je elkaar even aankijkt, en echt kan zien van ‘Oh wacht jij bent jij bent daar. Ik snap het’ in plaats van dat je een soort van irritatie gaat opbouwen. Dus ik merkte vrij snel dat dat heel goed werkte.”
Saar: “Ja zeker het feit dat doordat we inchecken, we meer bij onszelf komen en durven we meer van onszelf te delen en kunnen we ook eerlijker zijn over wat we voelen en wat onze behoeften zijn, wat onze verlangens zijn, zonder dat die wegstoppen. Dit stelt ons eigenlijk in staat om alles wat er gevoeld wordt, om dat te delen.”
Wat geeft het je?
Ryan: “Ja wat het me geeft, ja, verbinding, ik land. Je land in contact. Ik eindig eigenlijk altijd met verzachting in mezelf. Meer rust. En nieuwsgierigheid naar de ander. Ja, Ik denk dat dat essentiële eerste twee zijn, die gaan hand in hand en dat dat essentieel is voor contact.”
Saar: “Het druppelt door in de gewone manier van communiceren en verbinden die je met elkaar hebt. Maar ook dat je niet kan ontsnappen. Dus op het moment dat er frustratie is, dan wordt het gezegd. ‘Wat voel je nu? Wat?’? Je hebt daarmee gewoon hele eerlijke gesprekken. Dus eigenlijk is het proces belangrijker dan het doen. Dit is zoals dat met werk eigenlijk ook gaat. Je hebt een persoonlijk proces en ondertussen ben je het werk aan het doen. Maar eigenlijk is het het persoonlijke proces waarom we in zijn gestapt en waarom we het doen. Het persoonlijke proces is leidend en hiermee komt daar in één keer de focus op te liggen. Dat maakt dat het denk ik werkt en het heel waardevol is waardoor we daar energie van krijgen.”
Micha: ”Voor mij is de structuur van de check-in heel erg fijn: je praat en de ander luistert. Er is geen oplossing of een reactie. Vaak heb je natuurlijk als iemand je iets vertelt, dat je geneigd bent om het op te lossen. Dan zijn we geneigd een reactie te geven als: ‘Maar dat is helemaal niet erg’ of ‘Het is helemaal niet zo’. De structuur van de check-in is heel erg van ‘Dit is er’. Daarna is het niet persee dat we bij elkaar vragen van: ‘maar hoe en wat?’. Voor mij voelt het ook wel veilig dat ik iets kan delen wat ik heel spannend vind, zonder dat ik meteen een oplossing of advies krijg. Dat het letterlijk ruimte mag krijgen. Daarna voelt het voor mij ook comfortabeler om dan uit mezelf over iets te beginnen.”
Saar:“We gaan er heel goed op en dat werkt gewoon heel erg goed. Het resoneert wel, het klopt heel erg”.
De check-in is niet een vorm die iedereen gebruikt. Wat merk je in je omgeving?
Ryan: “Het is interessant te merken dat mensen om ons heen meegaan in die energie van eerlijkheid en dat dat magisch is of het heel erg aantrekkelijk is voor mensen. Of dat er verandering is als iemand met ons op vakantie gaat en dan met ons werkt. Mensen maken dan opeens ontwikkelingen mee.
Saar: “Vaak is er eerst ook wel even weerstand. Bijvoorbeeld bij check-ins op vakantie met een vriendinnetje van ons erbij. Met zijn 3en zijn we best wel op elkaar ingespeeld. het ignite soms gewoon een proces en soms zit je in een keer nek diep in een pijn of een conflict.
En mijn moeder had in eerste instantie echt even weerstand, en het erna toch wel echt omarmen. En nog een andere vriendin, die vertelde dat ze het nu ook doet met haar vriend en hij wilde eerst niet inchecken.
Waar komt dat ongemak door denk je?
Ryan: “je wordt naakt. Je staat weer naakt. Je wilt contact wat eruit voortkomt, het is essentieel. Je wil contact en daarvoor moet je gevoelig zijn. En wil je gevoelig zijn, dan moet je uit je mentale kleren tevoorschijn komen.”
Micha: “Iemand anders is dat niet gewend.. en we trekken onze kleren uit, dus dan is het ook zo van ‘rustig aan vriendin’. Ik denk dat wij alle drie ook best wel een dezelfde mate van kwetsbaar zijn, gewoon drie gevoelige wezentjes. En heel erg de behoefte aan die kwetsbaarheid en aan die eerlijkheid. Minder aan smalltalk, maar meer aan iets wat ‘echt’ is.
Wat is the other side of the coin?
Saar: “Het klinkt nu een soort van heel romantisch en heel positief, terwijl het evenveel romantiek is als derrie of als pijn, licht en donker. Dus niet per se licht en donker, zodat het gewoon altijd alles is. Als een soort yin yang. Dat het evenveel fijn als pijn is. Ik denk wel dat het gewoon het kiezen is om het te ervaren. Dat is denk ik een keuze die we maken. We kiezen om vol die ervaring te leven. Omdat er dus heel veel ruimte wordt genomen wordt gegeven, wordt het wel aangegaan.”
Micha: “Het wordt bijna tot kunst verheven om het er te laten zijn.”
Hoe vaak doen jullie een check-in?
Micha: “Soms komt het één op één eerder op, maar dan dan zeg je van, ‘hé, dit moeten we echt even met met zijn drieën bespreken’ ”.
Saar: “Het is niet dat we een afspraak moeten maken. We zijn gewoon veel met zijn 3en”.
Micha: “het kan vaak tussendoor ook.”
Ryan: “Ja, het scheelt ook dat we eigen ondernemers zijn, dat we flexibel zijn. Er is eigenlijk geen meeting die we hebben zonder check-in. Als we werken en sessies hebben. Ook met collega’s.
Het brengt zoveel liefde en zoveel op tafel over verbinding.
Saar: “Sowieso één keer per week hebben we een meeting met zijn 3en dan één a twee keer per week hebben we een meeting met nog een compagnon erbij. Dan checken we minder op ons drieën. Soms loopt het leven gewoon door, maar des te intenser het is, hoe belangrijk het is om het vaker te doen.
Je hoeft niet altijd zo’n check-in te doen. Soms kan je ook gewoon even delen en dat je eerst vraagt of de ander nog even ruimte wil bieden.”
Micha: “Omdat we zo vaak inchecken weten we goed waar we zijn, kunnen we heel goed zien bij elkaar wanneer er iets gebeurt. En dan, eigenlijk wordt dat altijd tot prioriteit verheven om dat te bespreken. Anders werkt de machine niet.”
Wat zou er gebeuren als je het helemaal niet meer zou doen?
Alle 3 *lachen*
Micha al lachend: “Mijn eerste gedachte is ‘dat zou wel lekker zijn eigenlijk‘ ”
Saar: “We zouden dan echt veel meer tijd hebben. Het kost wel echt zeeën tijd.
We halen ook wel weer veel uit de tijd.
Wat we eigenlijk doen, we ontwikkelen onszelf persoonlijk via elkaar. Het is eigenlijk een persoonlijke ontwikkelingstraject, genoemd het leven en dat doen we samen. We zijn elkaars spiegel. Onze vorm is dan misschien de check-in. We zitten in dezelfde flow en ambitie op gevoel. We zijn door elkaar aangetrokken en besmet geraakt en dit is dan de werkwijze.”
Ryan: “We hebben gewoon een drive die samenkomt. We willen dit alle 3 gewoon. We hebben geen zin in contact zonder contact. Er is dus een bepaalde mate van bewust hiervoor kiezen. We willen èn bewust zijn èn we willen werken. We hebben zin om te creëren. Ja, dus ergens is er een mix.”
Micha: “We zitten alle drie ook wel in een bepaalde levensfase, waarin we onszelf willen ontwikkelen. We hebben het heel lang dingen op een bepaalde manier gedaan, en willen het graag anders doen. Ik zal het even op mezelf betrekken; bezig met ‘hoe wil ik mijn werkende leven inrichten’ of ‘wat wil ik doen en tegen welke belemmerende overtuiging loop ik aan over mezelf’, Hoe wil ik dat veranderen? Omdat je dat ook bij de ander ziet? Dat kan je dan bespreken en we willen alle drie daar graag aan werken.”
En zijn er do’s en dont’s?
Ryan: “Verantwoordelijkheid nemen over je emoties.”
Saar: “tevoorschijn komen”.
Ryan: “Spreek je uit als er iets is”.
Heb je een voorbeeld hiervan?
Saar: “We wilden laatst misschien naar een knuffel café en we checkte kort even in met ‘is er eigenlijk iets wat je niet fijn vind? Is er eigenlijk iets wat je niet fijn vindt wat ik doe of wel doe?’. Dat is goed om te bespreken. Wij waren in ieder geval allebei ‘check’. Dan voelt het gewoon goed voor jezelf. We weten wat we voor elkaar voelen, dus even zo checken van ‘is het een bedreiging?’. Door alleen maar met elkaar dat even aan te raken, voelt het al gelijk heel veilig.”
Is er nog iets wat je wil delen?
Micha: “Ik heb eigenlijk geen idee wat we aan het doen zijn. We werken met elkaar, projecten waar veel geld mee gemoeid gaat. Maar ik heb eigenlijk geen idee. En het voelt goed.”
Ryan: “Ik heb nog nooit, zeker in relationele zin, zoveel ontwikkeling meegemaakt als als door dit proces. Of ook als jij in een mood switch zit, dan is het mijn taak als man om er gewoon mee te zijn, Ik vind het ook echt magisch om een verlangens in te brengen. Op zoveel vlakken gebeurt er zoveel.”
Saar: “Ik leer dat heel erg van jou. Ik heb er wel behoefte aan, dat helemaal ervaren en raakbaar zijn. Het voelt voor mij soms ver weg om er woorden aan te geven, dat voelen en behoeftes. En daar merk ik ‘oh, dat wil ik, dat wil ik kunnen’ of ‘dat wil ik doen’. ‘Dat wil ik leven’. Dus ik leer daar heel erg van door wat we doen en jij hebt dat natuurlijker. Dat is iets waar ik me nog niet erg bekwaam in voel. Ja, waar ik gewoon merk dat ik er in groei.”
Note by Suzanne
Mijn eigen ervaring met ongemak
Redelijk snel na binnenkomst kwam de suggestie om een check-in te doen. Dit was een variant waar ieder een paar minuten kreeg om alles te delen wat in je opkomt. Zelf was ik al wel bekend met deze methode uit de tantra. Uit ervaring weet ik ook dat dat confronterend kan zijn door dingen die je zelf bloot legt en door dingen die je van andere te horen krijgt.
En hier wordt het interessant. Ik voelde me ergens al een beetje onveilig (want. interview. nieuwe mensen. spannend) en dat trok gedurende het interview moeilijk weg. Ik ging weg met een ongemakkelijk gevoel en met de gedachten ‘wat gebeurde hier nu?‘
Achteraf realiseerde ik me wat het veroorzaakte. Enkele uitspraken uit de check-in, versterkte die initiële onveiligheid die ik al ervaar bij nieuwe situaties. Ik weet van mezelf dat ik soms een trage voeler ben. Soms kan ik na een dag pas mijn vinger erop leggen wat ik eigenlijk ervaarde. Het korte termijn effect voor mij was dat ik me onveilig voelde in dat gesprek en me daardoor twee uur lang niet verbonden heb gevoeld. Is dat erg? niet persee. Diende dat daar het doel? Dat is de vraag.
Wat ik zelf daar bijvoorbeeld fijner had gevonden was een wat mildere check-in waar de wat meer onbewust-gravende-gedachten meer bij jezelf worden gehouden. Mja he ;).
Ik ben ervan overtuigd dat deze practice zeker verbindend werkt op de lange termijn. Ik heb iets over mezelf geleerd, wanneer zij het teruglezen leren ze weer wat over mij. Dat is uiteindelijk wel de echte verbinding.
Tot slot wil ik Micha, Ryan en Saar heel erg bedanken voor hun openheid. In het begin van het gesprek werd genoemd dat het raar voelt om zo’n element uit de communicatie als een ‘ding’ te zien van de relatie. Om het te benoemen, en zo uit te lichten. Heel erg bedankt voor het mee uitlichten en delen van jullie ervaringen!
